Informacje opracował - Konrad Osuch

Nasz region jest położony na Lubelszczyźnie, w gminie Łaziska. Największym zabytkiem naszego regionu jest kościół w Piotrawinie. Dawniej znajdowało się tu znane sanktuarium. Nad grobem Piotrowina stoi gotycka kaplica z XV w. Część gotyckiego tryptyku, alabastrowa płaskorzeźba Sądu Salomona z pół. XVI w., przypisywana Janowi Marii Padovano, oraz 55 obrazów wotywnych z 1 poł. XVII w. z tej kaplicy obecnie znajduje się w muzeum parafialnym. Obok gotycki kościół parafialny z 1440 r, fundacji / Źródło(www.ga.com.pl)/
biskupa Zbigniewa Oleśnickiego, o czym świadczy kamienna tablica erekcyjna wmurowana w pn. wewnętrzną ścianę nawy. Wewnątrz ponadto m.in. późnorenesansowy ołtarz główny z l pół. XVII w., a w prawym ołtarzu kopia obrazu Wojciecha Gersona przedstawiającego Niewiernego Tomasza. Na cmentarzu przykościelnym znajdują się kapitele kolumn z 1772 r. z nie zrealizowanej budowy wielkiego kościoła. Spod kościoła rozciąga się rozległy widok m.in. na leżący na drugim brzegu Wisły Solec. Wieś związana jest z legendą św. Stanisława biskupa i postacią rycerza Piotra Strzemieńczyka zwanego Piotrowinem, którego wskrzesić miał św. Stanisław, aby ten świadczył w sporze między biskupem a Bolesławem Śmiałym. Warto też wspomnieć o Łaziskach.

Źródło (www.eturystyka.com.pl)

Łaziska - stolica gminy. Pisana historia tej miejscowości sięga roku 1414, kiedy to tą wieś z okolicznymi terenami kupił dziedzic Goworko. Następna informacja dotyczy sprzedaży tegoż majątku Piotrowi z Wrzelowa. Stosunkowo długo dobra łaziskie były w posiadaniu rodziny Chobrzeńskich. W 1604 roku zostają jednak podzielone i przechodzą kolejno  we władanie Słupeckich, Butlerów, Dunin-Borkowskich, Tarłów, Lubomirskich, Rzewuskich, Potkańskich. W 1847 roku Łaziska zakupił Kazimierz Wydrychiewicz, który wraz z synem Kacprem przyczynił się do zagospodarowania i rozwoju klucza łaziskiego, wchodzącego odtąd w skład dóbr opolskich. Największy rozwój Łazisk następuje jednak od momentu nabycia tych dóbr przez ród Kleniewskich (1871). Właścicielem Łazisk w wyniku porozumień rodzinnych został Jan Kleniewski. On właśnie, choć mieszkając w pobliskich Kluczkowicach, wybudował dwór, którego projektantem był Stanisław Witkiewicz., a wykonawcą K. Skórewicz. Dwór ten po kilku latach przeniesiono do Łazisk. Choć drewniany, przetrwał pożogę wojenną, w 1944 roku urządzono w nim szpital, po 1945 roku oddział banku, sklepy i siedzibę urzędów administracji państwowej. Spłonął na początku lat 50-tych.

Malowniczy dworek modrzewiowy w Łaziskach

(niestety zachowały się tylko zdjęcia)